Słuchacz

Po przeczytaniu zaledwie drugiej książki pisarza mogę z pewnością stwierdzić, że jestem zakochana w jego piórze, pomysłach na fabułę i bohaterach. Początek nieco zbił mnie z tropu, choć wiedziałam, że będzie niebanalnie. I tak było. Duszny, gorący klimat Luizjany, lata 30-te z całym swym pięknem i bolączkami Stanów Zjednoczonych z wyraźnymi przede wszystkim podziałami rasowymi. Uwielbiam to jak autor buduje fabułę, napięcie i kreuje swoich bohaterów. Każda z postaci była wyróżniająca i to w sposób naturalny i nienachalny. Czasami było przewidywalnie i ogólnie raczej łatwo domyśleć się od razu do czego będą zmierzać zdarzenia. Jednak końcowe momenty skrajnie mnie poruszyły i czytałam je z wielkim napięciem. Autor po mistrzowsku rozegrał z pozory banalny pomysł. Być może nie dorównuje w moim rankingu Magicznym latom, ale tytuł z pewnością trafi do tych ulubionych. Książka zdecydowanie z tych niepowtarzalnych, unikatowych w wydźwięku, motywach i emocjach.

Po przeczytaniu zaledwie drugiej książki pisarza mogę z pewnością stwierdzić, że jestem zakochana w jego piórze, pomysłach na fabułę i bohaterach. Początek nieco zbił mnie z tropu, choć wiedziałam, że będzie niebanalnie. I tak było. Duszny, gorący klimat Luizjany, lata 30-te z całym swym pięknem i bolączkami Stanów Zjednoczonych z wyraźnymi przede wszystkim podziałami...

Hmmm... to była ciekawa przygoda i przede wszystkim świetnie osadzona w czasie. Ameryka, lata trzydzieste dwudziestego wieku. Tak, to dawno. To czasy kryzysu, biedy i podziału na czarnych i białych, gdzie woda pitna w sklepach jest opisana tabliczką "tylko dla białych". Tu czarny czeka, ma nosić walizki, ma usługiwać. To również czasy, kiedy pukając do drzwi gospodarstwa trzeba się liczyć, że wraz z ich otwarciem najpierw ujrzymy lufę strzelby a dopiero potem twarz gospodarza. To czasy kiedy ciągle w pamięci pozostają obrazy rozstrzelanych w samochodzie Bonnie i Clyde’a. Klimat ten, jest bardzo mocno odczuwalny, i już kilka pierwszych zdań wprowadza nas na odpowiednie tory.

Ale nie tak rozpoczyna się ta historia. Na pierwszych jej kartach, poznajemy Johna Partlowa, który od domu, do domu, odwiedza gospodarstwa sprzedając Biblię. Jest przystojny, bardzo rzeczowy w swoich przekonaniach i bardzo szybko potrafi przełamywać uprzedzenia wobec obcych. W pierwszym momencie pomyślałem, no identyczny typ jak Perly Dunsmore z książki "Aukcjoner" pisarki Joan Samson. Budzący zaufanie, empatyczny. Tyle, że w tym przypadku autor w kluczowym momencie niszczy idealne postrzeganie Pana i sieje niewinne ziarenko niepewności względem jego zamiarów słowami małej dziewczynki, wychylającej się zza spódnicy mamy. „Nie dawaj temu panu żadnych pieniędzy” - to zdanie wypowiedziane w odpowiednim momencie, wbija w fotel i jednocześnie wzbudza szereg wątpliwości względem gościa. To świetnie zaaranżowana scena, która ukazuje, że Ameryka to ludzie, którzy w trudnym czasie zrobią wszystko, by odbić się od dna. Choćby kosztem drugiego.

John Partlow to nie jedyna postać w tej opowieści, która zaskakuje swoim drugim obliczem. Kolejną, kluczową postacią jest Ginger LaFrance, kobieta którą John spotyka na swojej drodze. Atrakcyjna, ułożona i przede wszystkim władcza. To właśnie z jej inicjatywy powstaje plan porwania dzieci bogatego przedsiębiorcy i szansa na odmianę jakości życia. W tym ujęciu, to zdecydowanie najbardziej zagadkowa postać. W tym również momencie pojawia się Curtis. Curtis Mayhew. Czarnoskóry tragarz z dworca w Nowym Orleanie, który słyszy o wiele więcej niż powinien. Oprócz zgiełku panującego na peronach potrafi wychwycić głosy, które nie zostały wypowiedziane. Które w tym konkretnym momencie są wołaniem o pomoc.

„Słuchacz” to świetnie zaplanowana podróż. To opowieść po minionych czasach i mentalności ówczesnych Amerykanów. To historia, która odziera społeczeństwo z masek i ukazuje ludzkość w nie do końca przyjaznym świetle. Pełnego uprzedzeń, zawiści i nieufności. To obraz, który mimo młodego wieku, niestety ciągle jest aktualny.

Hmmm... to była ciekawa przygoda i przede wszystkim świetnie osadzona w czasie. Ameryka, lata trzydzieste dwudziestego wieku. Tak, to dawno. To czasy kryzysu, biedy i podziału na czarnych i białych, gdzie woda pitna w sklepach jest opisana tabliczką "tylko dla białych". Tu czarny czeka, ma nosić walizki, ma usługiwać. To również czasy, kiedy pukając do drzwi gospodarstwa...

OCENA - 8/10 REWELACJA

„SŁUCHACZ” to kolejna rewelacyjna powieść w dorobku Roberta McCammon’a, którą miałem okazję przeczytać. Autor zabiera nas do Luizjany w roku 1934 w dobie Wielkiego Kryzysu gospodarczego jaki nawiedził Stany Zjednoczone. Szerzący się głód, bezrobocie, antagonizmy, desperacja, wzajemna niechęć oraz wrogość biednych do bogatych, białych wobec czarnych i odwrotnie, a wszystko padane w przystępny sposób obrazujący gorzki portret czasów kryzysu i nie tylko.

Ta książka to połączenie dramatu oraz thrillera z nutą fantastyki. McCammon rzuca nas w wir akcji, stopniując napięcie poprzez nakreślenie bohaterów dramatu, opisu sytuacji w jakiej się znaleźli oraz motywów którymi się kierowali. Od połowy książki poczujemy prawdziwą jazdę bez trzymanki, podkręcającą tempo. Zaznamy duszącego klimatu, będziemy z bohaterami brodzić po moczarach, bagnach spowitych mrokiem, przeżyjemy walkę na śmierć i życie zrozumiemy czym jest chęć przetrwania. Jednym słowem świetnie skrojona fabuła z domieszką grozy. Fantastyczna powieść tylko czytać i się delektować. Ja jestem zachwycony. Polecam. Pozdrawiam. Jack_

OCENA - 8/10 REWELACJA

„SŁUCHACZ” to kolejna rewelacyjna powieść w dorobku Roberta McCammon’a, którą miałem okazję przeczytać. Autor zabiera nas do Luizjany w roku 1934 w dobie Wielkiego Kryzysu gospodarczego jaki nawiedził Stany Zjednoczone. Szerzący się głód, bezrobocie, antagonizmy, desperacja, wzajemna niechęć oraz wrogość biednych do bogatych, białych wobec czarnych i...

Jak na razie najsłabsza książka autora, jaką czytałem (choć dopiero trzecia). I oby wszystkie kolejne, jakie mam na półce wstydu trzymały choć taki poziom. Po dwóch cegłach serii o Matthew Corbetcie tym razem było znacznie krócej, ale nie mniej udanie. Uwielbiam styl McCammona. Genialnie snuje opowieści i uważam, że robi to lepiej niż król King. Ta opowieść łączy w sobie świetny, trzymający w napięciu thriller z motywem porwania i nutkę parapsychologii dając razem bardzo wciągającą mieszankę przyprawioną znakomitymi umiejętnościami pisarskimi. Ale - na pewno jest to gorsza książka niż dwie poprzednie. Miałem zresztą ją ocenić ciut niżej, ale jeszcze raz przemyślałem zakończenie i uznałem, że nic nie zostało popsute...

Jak na razie najsłabsza książka autora, jaką czytałem (choć dopiero trzecia). I oby wszystkie kolejne, jakie mam na półce wstydu trzymały choć taki poziom. Po dwóch cegłach serii o Matthew Corbetcie tym razem było znacznie krócej, ale nie mniej udanie. Uwielbiam styl McCammona. Genialnie snuje opowieści i uważam, że robi to lepiej niż król King. Ta opowieść łączy w sobie...

W części recenzji można znaleźć opinie, że to najsłabsza książka McCammona do tej pory wydana w Polsce. Jest to informacja, z której bardzo się...cieszę, gdyż jest to pierwsza pozycja tego aktora, którą przeczytałem i bardzo mi się podobała. A to znaczy, że jest duża.szansa, że kolejne powieści spodobają mi się także.

Książkę czyta się bardzo przyjemnie, autor umiejętnie posługuje się słowem. Pozwoli wprowadza czytelnika w opowiadaną historię, skupiając się na początku na świecie przedstawionym, bohaterach i ich motywacjach. Czyli mówiąc krótko najpierw buduje klimat, a dopiero potem przechodzi do akcji. Akcji, która dzięki wprowadzonym wcześniej podwalinom, odbierana jest przez czytelnika bardziej emocjonalnie. Mi osobiście taka budowa książki bardzo odpowiada, ale może to być minusem dla części czytelników. Ale warto przejść przez ten początek, bo drugiej połowie książki akcja nabiera takiego tempa, że ciężko odstawić książkę.

Cieszę się, że niedługo na polskim rynku ukażą się kolejne powieści tego autora. Czytajcie McCammona bo warto!!!

W części recenzji można znaleźć opinie, że to najsłabsza książka McCammona do tej pory wydana w Polsce. Jest to informacja, z której bardzo się...cieszę, gdyż jest to pierwsza pozycja tego aktora, którą przeczytałem i bardzo mi się podobała. A to znaczy, że jest duża.szansa, że kolejne powieści spodobają mi się także.

Książkę czyta się bardzo przyjemnie, autor...

Czarno-biała historia wywołująca dreszcze. Ameryka i czarna Luizjana. Mężczyzna o nieprzeciętnym darze, który może okazać się dla niego zgubny. Dar czy przekleństwo? Niepokojący świat, dramatyczne wydarzenia. Warto.

Czarno-biała historia wywołująca dreszcze. Ameryka i czarna Luizjana. Mężczyzna o nieprzeciętnym darze, który może okazać się dla niego zgubny. Dar czy przekleństwo? Niepokojący świat, dramatyczne wydarzenia. Warto.

Poznałam autora, czytając „Zew nocnego ptaka”, która skradła moje serce nie tylko liczbą stron, ale również całą akcją, którą tam możecie poznać. Napisana jest w taki sposób, że zarwiesz noc, aby poznać jej zakończenie (Mam już w domu drugi tom, więc niedługo pojawi się recenzja). Dlatego bardzo chciałam, aby dzisiejszy tytuł, który bierzemy na tapet, miał ten sam poziom, a nawet lepszy. I wiecie co? Nie zawiodłam się, choć muszę przyznać, że do tej pozycji podchodziłam trzy razy. Wyjaśniam, że trzykrotne podejście nie było spowodowane tym, że książka okazała się zła, nudna itp., ale tym, że w danych momentach nie było na nią tego klimatu itp. Kończąc, zdałam sobie sprawę, że słusznie było ją odłożyć i teraz ją skończyć, ale podkreślam raz jeszcze, to były i są moje odczucia, a wam może przypaść do gustu za pierwszym razem, więc nie sugerujcie się moją opinią, bo możecie dużo stracić.

Czy kiedykolwiek czytaliście książkę, przy której czuliście zapach przygotowywanej potrawy? Przy której czujecie upał lub mróz, o którym właśnie przeczytaliście? Jesteście w stanie zobaczyć oczami wyobraźni ból lub radość naszych bohaterów? Jeśli tak, to tutaj macie to samo. Już sam początek powoduje ciarki. Nasz bohater podróżuje po różnych wsiach, które zaznacza na mapie krzyżykami i odwiedza domy rodzin, w których niedawno ktoś zmarł, a dlaczego to robił, zostawiam do waszego odkrycia. Właśnie wtedy czułam ten klimat biedy, kryzysu Ameryki, ten podział na biednych i bogatych oraz podział rasowy, czujesz kurz w powietrzu, ciężar egzystencji oraz jak bardzo ludzie bali się głodu, obcych, więc z miesiąca na miesiąc nasz bohater miał coraz gorzej. Im dalej lub bliżej końca książki, czujesz, że z każdym rozdziałem nasz bohater John Partlow (to tylko jedno z wielu nazwisk) ma coraz więcej na swoich barkach. Opisów książki jest pełno w internecie, więc tym razem naprawdę polecam zapoznać się z nią, bo to tylko przedsmak tego, co was czeka.

Znacie duet Bonnie i Clyde? Nasz John pozna taką swoją „Bonnie”, ale co zamierzają i jak to wszystko, co działo się wokół, wpłynęło na ten duet, to już zostawiam dla was. Mamy plany porwania kogoś! mamy bohatera tego dobrego, jak i złego, mamy pościgi i rozwiązywanie zagadek. Będziecie podróżować przez stany Ameryki Południowej z naszymi bohaterami, a oni sprawią, że nie będziecie się nudzić. Kolejną osobą, z którą przyjdzie wam się zapoznać, jest ten tytułowy słuchacz. Nie ukrywam, że ta postać wzbudziła we mnie pytania takie jak: „ale jak…?” „kim ty jesteś?
Jak wcześniej napisałam, autor potrafi tak wykreować bohaterów i okolice, że czujesz ten ból, ciężar biedy, rasizmu, trud radzenia sobie z biedą albo z pomysłowością w szukaniu łatwego zarobku bez konieczności zaharowywania się na śmierć. Bez względu na to, jakie mamy obecnie czasy, ten temat wciąż jest na czasie „Co zrobić, aby się nie narobić”.

Książka, która może nie porwie od razu, ale musicie jej dać szansę, wiem, co piszę, bo sama na sobie przetestowałam i jestem zachwycona. Mam nadzieję, że poznam kolejne książki autora i będą tak dobre jak ta.

Poznałam autora, czytając „Zew nocnego ptaka”, która skradła moje serce nie tylko liczbą stron, ale również całą akcją, którą tam możecie poznać. Napisana jest w taki sposób, że zarwiesz noc, aby poznać jej zakończenie (Mam już w domu drugi tom, więc niedługo pojawi się recenzja). Dlatego bardzo chciałam, aby dzisiejszy tytuł, który bierzemy na tapet, miał ten sam poziom, a...

Moim zdaniem to najsłabsza z książek tego autora z tych które do tej pory przeczytałam.
Rozwlekła, nudna, bez tego błysku i tajemniczości które cechowały "Zew nocnego ptaka" a szczególnie "Magiczne lata"

Moim zdaniem to najsłabsza z książek tego autora z tych które do tej pory przeczytałam.
Rozwlekła, nudna, bez tego błysku i tajemniczości które cechowały "Zew nocnego ptaka" a szczególnie "Magiczne lata"

Książka jest rewelacyjna, przypomina troszkę uwielbianą przeze mnie "Chłopięce Lata", świetnie nakreślone postaci do których w trakcie czytania się przywiązujesz. Książka budzi w czytelniku wszelkie uczucia jak ból, strach, nienawiść, sympatię, nadzieję. Niesamowita historia, którą zapamiętam na bardzo długo - POLECAM !

Książka jest rewelacyjna, przypomina troszkę uwielbianą przeze mnie "Chłopięce Lata", świetnie nakreślone postaci do których w trakcie czytania się przywiązujesz. Książka budzi w czytelniku wszelkie uczucia jak ból, strach, nienawiść, sympatię, nadzieję. Niesamowita historia, którą zapamiętam na bardzo długo - POLECAM !

Spodziewałem się trochę więcej, po autorze Zewu Nocnego Ptaka i Magicznych Lat. Bardzo prosta historia, trochę nijaka, bardziej nadająca się na opowiadanie, niż pełnoprawną powieść. Czytało się przyjemnie, ale nic poza tym.

Spodziewałem się trochę więcej, po autorze Zewu Nocnego Ptaka i Magicznych Lat. Bardzo prosta historia, trochę nijaka, bardziej nadająca się na opowiadanie, niż pełnoprawną powieść. Czytało się przyjemnie, ale nic poza tym.